 |
| Με τα Φτερά του Πάθους |
|
|
|
Θ’ αφήσω εδώ δίπλα μου λουλούδι ... Η ομορφιά του άνθους με πνίγειΚαι σαν κόσμου χάρτης μου ανοίγει Προσευχή που αρχίζει να δείχνει Σώμα, ψυχή τα μάτια μου ανοίγει Θα αφήσω ξίφος δίπλα μου μεγάλο Κι εκείνους που τις ψυχές κλειδώνουν θα τρομάζω Και θα τους τραγουδήσω εδώ πάλι Τη δύναμη αγνής, καινής, ωδής κι αυτοί θα σκύψουν το κεφάλι Η μελωδία αυτή με ντύνει Και με άπειρη δύναμη σβήνει Καθετί που με πονούσε Μακριά Του με κρατούσε Θα σε κυνηγώ για πάντα εδώ Με τ’ Ουρανού τη Φωτιά Φως θα πέφτει πάνω σου ως εσύ Μες στις στάχτες σου να καείς Εις ο Βασιλεύς Ουρανού και Γης Δαίμονα φύγε μακριά |
|