 |
| Ζωή σε Λάθος Κόσμο |
|
|
|
Βλέπω ψηλά τον Ουρανό με τα μύρια αστέρια ... Τρέχω ξανά σε λιβάδια σε γη παρθέναΣε θάλασσες ανοιχτές κι από τον αέρα Πως να πετάξω; Βλέπω ξανά από κοντά αναμμένα δέντρα Μα η φωτιά με χτυπάει κι εγώ ρωτάω συνέχεια Πως θα ξεφύγω; Τα λόγια μου δεν υπάρχουν στα ιπτάμενα πουλιά Τα λόγια αυτά βρίσκουν στα σπίτια τους φωτιά Στο δικό μας το πέταγμα υπάρχει ζημιά Τα λόγια αυτά βρίσκουν στα σπίτια μας φωλιά Και βλέπω στον όμορφο νοτιά ν’ αγαπά Κόσμος κι εσύ να ζεις, είναι γιατί Είναι γιατί ακόμα ελπίζεις Μα όταν μου μιλάς βλέπω το κόστος Πάνω μου να ζυγίζεις, γιατί Είναι γιατί τα μάτια σου βλέπουν αλλιώς Στα απέραντά σου μάτια ελπίδα σάρκα Κι όχι ελπίδα αγάπη, είναι γιατί Είναι γιατί εγώ ζητάω μόνο αγάπη Έξω στους δρόμους χρόνος δε μένει Πέθανε η Ειμαρμένη Ήρθε η ώρα τώρα ζητάμε Και σε δάκρυα ξεσπάμε Μέσα στον κόσμο ερημωμένοι Σαν πουλιά κυνηγημένοι Στάχτη και σκόνη τώρα ξεσπάνε Και οι σειρήνες πια δε χτυπάνε Μέσα στον κόσμο μόνοι χαμένοι Μα ο Παράδεισος περιμένει Βλέπω ψηλά τον Ουρανό με τα μύρια αστέρια Έμεινα μόνος μου εδώ μ’ ένα σπαθί στα χέρια Κι αν κόσμους δω κι αρνηθώ να συνεχίσω με όλα Και την ψυχή μου να βρω να τραγουδάει τα λόγια Είναι ότι θέλω να ξεφύγω Ελευθερία αιώνια μόνο ζητώ Νέους ορίζοντες ανοίγω Δοκιμασία ο κόσμος είναι εδώ Έξω στους δρόμους χρόνος δε μένει Πέθανε η Ειμαρμένη Ήρθε η ώρα τώρα ζητάμε Και σε δάκρυα ξεσπάμε Μέσα στον κόσμο ερημωμένοι Σαν πουλιά κυνηγημένοι Στάχτη και σκόνη τώρα ξεσπάνε Και οι σειρήνες πια δε χτυπάνε Μέσα στον κόσμο μόνοι χαμένοι Μα ο Παράδεισος περιμένει |
|